Ons clublid Rinus van Gastel is dinsdag 14 februari overleden. Rinus werd 74 jaar oud.
Rinus was door zijn ziekte al in het Bijna Thuis Huis 'Latesteyn'.
Het afscheid van Rinus vond plaats op woensdag 22 februari in Crematorium de Rijtackers te Eindhoven.
Door oud voorzitter Peter Linders werd het volgende voorgedragen:
Rinus
Ik pak de draad op rond het jaar 1995, Rinus had zojuist zijn voetbalcarrière bij de legendarische club Koepa-Koena afgesloten. Genoemde vereniging had als thuisbasis café-zaal Apollo, dat altijd garant stond voor de nodige gezelligheid, de alom bekende derde helft. Maar het was over en uit, het werd tijd om eens uit te gaan kijken naar een alternatief.
Het toeval wil dat n jaar later TCN, toerclub Nuenen, werd opgericht. Een fietstoerclub voor de sportieve fietser, dat leek Rinus wel iets, een nieuwe uitdaging. Dus Rinus was erbij, een van de leden van het eerste uur. Toerclub Nuenen bleek de perfecte vervanging. Met een hoog Nuenens gehalte voelde hij zich al snel thuis bij dat gezelschap. Een renfiets werd door Rinus aangeschaft en een strak wielerpakje werd hem aangemeten. Het was wel even wennen voor hem, maar na enige oefenkunst kon ook voor Rinus het grote avontuur op de sportieve fiets beginnen. Het begon met het verkennen van de directe omgeving, al snel gevolgd door ritten verder en verder van huis. Het bleek al snel dat Rinus geen kopman zou worden “maar daarvoor was hij ook geen lid geworden” waren zijn eigen woorden. Hij gaf er de voorkeur aan verscholen in het peloton uit de wind te zitten zodat hij ook nog een praatje kon maken. Op een dag kwam Rinus aanzetten met een puike renfiets die hij had overgenomen van een bekende van hem, en niet de minste; oud wielerprof John v/d Akker. Maar ook daarmee bleef zijn instelling ongewijzigd, geen kopman. Rinus was wel ‘n taaie, een echte doorbijter, zo heeft hij enkele keren de Elfstedentocht gereden, een fietstocht van ruim 200 km, en jawel geheel uitgereden, een geweldige prestatie. Jaarlijks gingen we met de club naar Benidorm, natuurlijk Rinus was erbij en hoe; hij had nl een heel zwaar programma. Hij genoot van de dagelijkse pittige fiets-ritten maar ook uitbundig van het avond- en nachtprogramma. Favoriet daarbij was een Engelse pub, een karaoke bar. Het schuwde Rinus niet om na enkele drankjes de microfoon ter hand te nemen, hij was de sfeermaker en ieder had grote lol. Ook jaarlijks was TCN met een groot aantal deelnemers van de partij bij de klassieker Diekirch-Valkenswaard, een rit van 260 km voor de getrainde liefhebber. Rinus was op zo’n dag graag beschikbaar als begeleider. Samen met Jan Boudewijns, de wouter, werd ieder op en top verzorgd en opgepept.
Rinus is vanaf de eerste dag van het bestaan tot heden lid geweest van onze vereniging, de laatste jaren was het toeren voor hem te inspannend geworden. Maar Rinus zou Rinus niet zijn als hij daar ook niet een passend alternatief voor zou vinden. Zijn tweewieler werd vervangen door een gemotoriseerd exemplaar maar dan met veel meer power.
Behalve zijn sportieve deelname heeft Rinus onze vereniging diverse keren bijgestaan met zijn kennis en deskundig advies, uiteraard zijn wij hem daarvoor zeer dankbaar.
Rinus, wij vinden het heel fijn dat we jou gekend hebben zoals je was. We hebben met je vele ritten gereden door binnen- en buitenland, daar hebben echt flink van genoten. We hebben gezweet en soms gevloekt en enkele ritten waren wel heel erg lang. Maar na afloop was er altijd weer die onvergetelijke gezelligheid, napraten, overdrijven, en natuurlijk altijd veel lachen. Vooral dat laatste Rinus, daarin had jij altijd een groot aandeel.
Rinus we gaan je missen man!