Toscane 2024; Tavarnelle Val di Pesa ; 13 tot 21 september.

Dit jaar werd door 2 leden van de club, Vincent en Coen, een reis naar Toscane georganiseerd. De voorbereidingen begonnen al eind vorig jaar want er komt heel wat bij kijken: aantal personen, onderkomen, fietsen mee en hoe, hoe reizen, …………?
Uiteindelijk gingen er 17 leden mee, 2 dames en 15 heren. Maar hoe krijg je in Godsnaam al die fietsen mee? Kittie en Henri gingen met eigen vervoer want zij bleven nog langer in Italië en namen hun eigen fietsen mee net als Noor die na het mountainbiken in het Zwarte Woud naar Tavarnelle kwam. En 5 anderen gingen in de busjes van Coen (9 fietsen) en Sjef (5 fietsen) die door beide eigenaren waren omgebouwd tot: met “fietsenrek” en “bagageruim” (knap gedaan, hulde!). Alles paste perfect. (foto) Zo gingen 8 fietsers op zaterdag met het vliegtuig van Eindhoven naar Pisa en verder met een taxibusje naar ons onderkomen en vertrokken de 2 fietsbusjes op vrijdag voor het eerste stuk naar Motel Fiore in Fiorenzuola d’Arda {Parma). De tweede dag was nog slechts 240 km dus we waren rond de middag op bestemming. Prachtige, ruime locatie met super ruime keuken en met mooi zwembad EN: prachtig uitzicht op de wijngaarden en olijfboomplantages. Gewoon een plaatje!

En wat doe je dan als de dag nog jong is en je bent lid van een fietsclub: JUIST. OMKLEDEN EN FIETSEN. Vincent had een leuk ritje voor de eerste dag gemaakt om er een beetje in te komen, slechts 35 km en 796 hm want alles is hier glooiend. Jaja, dit was een binnenkomertje hoor. 15% was er niets bij en ook nog lang, Maar positief: we waren gewaarschuwd voor de rest van de week. ’s Avonds hebben we in het dorp gegeten bij Il Caffè degli Amici. Wat een feest om met 17 personen te bestellen in een taal die je niet beheerst. Uiteindelijk is het toch gelukt te bestellen “ondanks” de gewiekste patron die ons pushte naar een standaard menu. Uiteindelijk toch een leuke avond: lekker buiten gezeten en met live muziek lekker gegeten.
Zondag zijn we met de groep naar Castellina gefietst. Een ronde van 66 km met 1222 hm met koffiepauze boven in San Donato en lunchen in Greve. ’s Avonds hebben we van een heerlijke, zelf gefabriceerde bbq genoten. En nog geleerd hoe je een kurk uit een wijnfles tovert door John.
Maandag stonden Siena en Monteriggione op het programma. Een route van 90 km en 1445 hm naar 2 culturele hoogtepunten. Monteriggione is een prachtige oude stad, geheel ommuurd en cultureel erfgoed: staat op de UNESCO lijst. Hier wilde een Nuenenaar nog een foto van Peter in TCNuenen outfit maken om aan de familie te laten zien; grappig.  Siena is bekend om zijn prachtige middeleeuwse centrum en dan vooral natuurlijk de Piazzo de Campo, het stadsplein bekend door de Palio (paardenraces tussen de stadswijken) en eindpunt van de Strade Bianche (foto groep). Lekker eenvoudig gegeten ’s avonds: pizza’s gehaald voor de hele groep. 
Dinsdag stonden Certaldo en San Gimignano op het programma, een rit (voor mij) van 57 km en 1155 hm. Certaldo heeft een hooggelegen, mooie burcht dus een steile rit naar boven (pfffff); lekker bakkie koffie daar en weer door naar San Gimignano: een prachtige oude stad met zijn fameuze torens: hoe rijker de koopman hoe hoger zijn toren (foto) . Ook toen was er al strijd in de koopman wereld. Van de ooit 72 torens zij er nu nog 16 over. Beide steden een bezoek meer dan waard. ’s Avonds een split diner: enkelen thuis en de anderen hebben in het dorp gegeten.
Woensdag zou het weer minder worden: regen in de middag voorspeld. Een goeie dag om Florence te bezoeken. We hadden een mooi dagprogramma voorbereid: met de bus van 12.35h heen en 3 keuzeprogramma’s: hop on/hop off bus, fietsen met gids en stadswandeling op eigen gelegenheid. Alles goed voorbereid (dachten we). De bus was te laat ca. 10 min en als dan het inchecken ook niet van een leien dakje gaat: la Mama Verstappen schelden op z’n Italiaans, wij ons best doen om in te checken met pinpassen , creditcards ………  en toen ging de deur dicht. 2 konden er helaas niet mee. Dan denk je, jammer maar toen begon het pas: scheldend op zijn Italiaans met gas erop door de bergen, wegversmallingen, tegenliggers,………… Bijzondere ervaring deze rit, om nooit te vergeten. Goede chauffeuse, maar toch??? Uiteindelijk hebben we toch allemaal een mooie dag gehad in Florence : iedere groep op eigen wijze de stad bezocht en eigen dingen gezien. ’s Avonds genoten van een heerlijke pastaschotel bereid door onze huiskoks Noor, Kittie en John.

Donderdag rit Poggibonsi en Castellina in Chianti (voor mij) van 51 km en 842 hm. Koffie onderweg en hier weer een groep “kort” en “lang”. ’s Avonds weer in ons “huis” gegeten (foto keuken) , een 3 gangen menu: soep, gebakken aardappeltjes, groentemix, rosbief en een yoghurt toetje na. Heerlijk. (weer dezelfde koks met snij en schilondersteuning van o.a. Kees, Henri, Mario - controle- en ikzelf). (foto)
Vrijdag de laatste fietsdag met de Koninginnerit voor de liefhebbers. Twee groepen: 5 e-bikers en een koersfietser en de anderen voor de langere routes. Ook de korte was toch een pittige rit van 51 km (Panzamo en Greve in Chianti) met 1221 hm; de lange was 86 km en 2113 hm. De korte route heeft genoten van een fijne pauze op het plein in Greve. Het weer was deze dag beter dus de bbq is nog een keer aangestoken door onze meesterpyromaan Frank. Gezamenlijk de voorbereidingen gedaan en samen met John het vlees geroosterd. Helaas binnen moeten zitten want het was niet echt warm en bovendien ook vroeg donker. Kortom: weer een mooie dag, ‘s Middags al de fietsen door Coen en Sjef in de busjes geladen. EN: ZATERDAG VROEG OP.
Zaterdag: gevarieerd vertrek. Coen en Vincent vertrokken om 5.00h. Sjef, Mario en Noor, Jaap om 7.00h. De “vliegers” werden om 830h opgepikt voor de rit naar Pisa. Henri en Kittie vertrokken richting Le Marke voor vervolg van hun vakantie en Burt vertrok maandag.
Zaterdagavond was iedereen weer goed thuisgekomen, zonder problemen. Net als het fietsen in Toscane: geen lekke banden, geen valpartijen of andere vervelende dingen.

We kunnen zeggen dat we allemaal een fantastische week hebben gehad. Hulde aan de beide organisatoren Vincent en Coen. Ook dank aan Sjef  en nogmaals Coen voor het beschikbaar stellen van hun bus . We hadden ook een prima bevoorradingsteam aan Mario en Noor. En eigenlijk gewoon allemaal bedankt want zo’n week maak je samen.
Beetje statistiek: we hebben gereden tussen 21 km/379 hm en 477 km/9380 hm. Mooi toch? Ieder naar eigen kunnen en zin.
EN: de eerste ideeën voor volgend jaar zijn al weer geopperd, mooi toch?

Jaap Nieuwdorp

Klik hier voor de fotoreportage

De Vierdaagse naar Cuijk, 19 juli 2024

Om 830h vertrokken 8 fietsers naar Cuijk om de Vierdaagse lopers te aanschouwen en aan te moedigen. Mooi weer dit jaar: temperaturen oplopend naar 30 graden en droog!!  Neel had een mooie route klaargezet en heeft ons door ons mooie Brabant richting Cuijk geloodst. In een rustig tempo (af en toe een kleine vergissing in de route en een maisveldbezoek voor ……) kwamen wij om ongeveer 10.30h aan bij de Maaskade. Genoten van het uitzicht over de Maas met al die lopers door de stad en daarna over de ponton brug. Zie ook de foto’s. Daarna een koffietje en een lunch genoten in restaurant Horizon op de dijk. Na nog een blik op de ponton brug weer de terugreis aanvaard. In Handel nog een drinkstop gemaakt bij “foodies en ZO” en daar achter op het terras gezeten (aanradertje). Na een uurtje fietsen waren we weer op de thuisbasis (jammer dat Schafradth dicht was/is wegens werkzaamheden). Samengevat: we hebben weer een mooie fietsdag gehad en ook leuke reacties gehad op onze TCNuenen outfit.

De lange tocht op 8 september van groep 26

Op 8 september verzamelden zich 9 fietsers van Groep 26 bij het Klooster voor de lange rit van 123 -komma nog wat- kilometer: 2 dames en 7 heren. De tocht ging via Sint Oedenrode , Sint Michielsgestel naar de Loonse- en Drunense Duinen voor onze eerste stop na  60 km en een lekker bakkie verdiende koffie (foto) met of zonder wat lekkers bij de Rustende Jager. 



Maar eerst hadden we nog een afgesloten weg: niks van aantrekken , gewoon doorrijden. Nou: dat werd toch klunen (foto) en fiets doorgeven. 

MAAR: wat zijn die Duinen toch MOOOOOO!!! We hebben nog even van de route afgeweken om een mooi overzicht te hebben; we hebben daar ook een groepsfoto laten maken door een vriendelijke (gevraagde) vrijwilliger (foto). Wat is het mooi daar. Na de koffie weer door naar de volgende stop; “hoe lang nog Huub” werd telkens beantwoord met : “2 à 3 km”, de grapjas. Uiteindelijk kwamen we bij de Gerrithoeve in Oisterwijk voor een prima lunch. (goede keuze Huub). Vervolgens de verdere kilometers naar een welverdiende consumptie bij Schafrath en even lekker evalueren. Het was toch weer bijzonder dit jaar; en even over de twee voorgaande edities:
2 jaar geleden: Fietsen door de Bomen.
Vorig jaar: Fietsen door het Museum.
“Volgend jaar misschien Fietsen door het Water?”, werd vorig jaar geopperd.
Maar het is geworden: fietsen door de “Duinen”
We hebben gewoon een heerlijke dag gehad: fantastisch weer, lekker windje, leuke groep, mooie rit en geen panne.
Op naar volgend jaar weer: wat zal Huub ons dan weer brengen????
Voor nu: BEDANKT HUUB.

Jaap Nieuwdorp.

Zonnebloemtocht 1 september 2024 

Op 1 september 2024 stond de Zonnebloemtocht op het programma: keuze uit 60, 75, 100 en 125 kilometer; de ATB-ers hadden een eigen route. De starttijden waren zo gekozen dat we ergens zo rond 12.30h weer op het terras van Schafrath konden neerploffen voor een drankje en hapje. Het weer werkte echt mee: fantastisch gewoon. Ik reed zelf met groep 26 mee en wij hadden een route van 82 km, die iets meer bleek te zijn: hadden ze toch zomaar een nieuwe weg doorgetrokken en dus geen oversteek meer. Grappig dat je onderweg ook de andere groepen weer tegenkwam: samen op terras aan de koffie of zij stoven ons onder gejoel voorbij. Kortom: leuke gevarieerde route. Geen lekke banden (bij ons althans) maar wel iets voor de Krakende Kettingen: bij Piet kraakte de ketting niet alleen, hij brak ook. Voor ons een extra pauze (foto) . Na een reparatie kon Piet weer door maar enkele kilometers verder – bij de Brabantse Kluis – begaf deze het voor de tweede keer. Uiteindelijk is Piet door Jan, Johan en Theo (om de beurt) naar huis geduwd: HULDE voor deze toppers. 
Op het terras bij Schafrath hebben we onder het genot van een  drankje en een hapje nog even kunnen nagenieten van deze leuke rit.
 

Alternatieve tocht Diekirch-Valkenswaard

Zaterdag 24 augustus was het weer zover: de korte route D-V , ook wel genoemd: Valkenswaard-Duitsland-Valkenswaard. 
Er hadden zich 13 leden van onze club ingeschreven voor deze rit over 149 km. 
Om half negen was het verzamelen op de parkeerplaats bij zwembad De Wedert in Valkenswaard. 
Vervolgens gezamenlijk naar de Markt en daar ons kaderplaatje en scan-pasje ophalen. 
Om klokslag 9.00h klonk het startschot en kon onze groep vertrekken (als een van de latere rijders, veteranen hebben geen haast!). Met onze 2 puike koptrekkers Coen en Mat ging het in flink tempo (max. 30) oostwaarts via Weert-Maasbracht naar onze eerste pauzeplek in Montfort na 56 km. Koffie, hapjes (diverse koeken, banaan, sinaasappel) en bidon vullen en WEER DOOR: richting Duitsland naar het “omkeerpunt” bij Langbroich. 

Over de (tegen)winderige vlakte gaat het richting de Nederlandse grens bij Nieuwstadt. We fietsten een klein stukje door “smal” Nederland via Susteren en Roosteren naar de Maasbrug bij Maaseik met dan nog een 10-tal kilometers naar onze 2e pauzeplek in Neeroeteren bij 112 km; tijd ca. 13.15h en de eerste D-V rijders waren al gepasseerd. We zeiden hier nog tegen elkaar: “gaat prima zo; lekker tempo en geen lekke band”. Hadden we dat maar niet gezegd; je moet de Goden niet verzoeken zeggen ze wel eens. DUS: 3x lekke band. Maar ja, dit hoort bij het vak en dus: ook af en toe een extra (plas)pauze (maak van de nood een deugd). De reis voerde ons via Bocholt en langs het Kanaal van Bocholt naar Herentals (lekker schaduwrijk) naar Hamont-Achel waar wij Nederland weer indoken. Nog 8 kilometers en daar wachtte ons de Aankomstereboog (ca. 15.30h). We zijn na het bruggetje bij de medaille uitreiking nog gezamenlijk op de foto gegaan (foto)  en vervolgens een welverdiend drankje gaan doen (foto) . Al met al was het weer een leuke dag met schitterend weer en onderweg was alles goed verzorgd, zowel de routebordjes als de pauzeplaatsen. Tevens een pluim voor onze 2 koptrekkers.
Wie weet, volgend jaar weer?

Jaap Nieuwdorp
 

Reis Achterhoek (Barchem) van 5 tot 8 juli 2024.

Ook dit jaar weer een lang weekend naar de Achterhoek. Het gezelschap bestond uit 19 personen: 17 fietsers en 2 begeleiders die door omstandigheden niet konden fietsen (deze afstand) maar wel uitstekend begeleidingswerk hebben gedaan (bedankt Kees en Mario). De temperatuur was goed: ongeveer 20 gr C. en keurig op tijd vertrokken in 2 groepen. 
De heenreis, 155 km, liep via de Sint Jansberg en Groesbeek voor wat leuke klimmetjes (totaal 262 hm) en daarna op naar de rivieren. 2x met een pontje mee, hier geldt de Wet van Jaap: pontje ligt altijd aan de andere kant. Betekent een mooi rustpunt want de snelheid, wind in de rug, zat er -voor mij- flink in. Maar: al met al een leuke rit door gevarieerd landschap en een heerlijke lunch bij Koetshuis Rhederoord in De Steeg. Prachtige locatie; dat wij binnen mochten in ons wielertenue. Ook nog even een korte stop in Hummelo voor een foto bij het standbeeld van Normaal. Na een voorspoedige reis – geen lekke banden, alleen paar keer tegen een boom- kwamen we GEZAMENLIJK rond 16.15h aan bij ’t Bakhuus, een mooi gelegen en verbouwde boerderij. De kamerindeling was snel rond dus even douchen , omkleden en een blonde versnapering (de meesten toch) en even relaxen. Rond 18.00h kwam de Chinees de bestelling afleveren en na zo’n fietstochtje gaat dat er wel in. ’s Avonds voetbal: Frankrijk – Portugal ,TV aan, beetje kijken, beetje kleppen, beetje borrelen. Leuke avond, Om 2400h was het rustig.
Zaterdag 2 ritten op het programma: Kootwijk 85 0f 105km. We zijn droog gestart met later veel wind en wat nattigheid . Onze groep (85 km) heeft geluncht in Loenen, leuk terras met uitzicht op het plein waar allerlei oude “knetterbakken” uit  begin 1900 samenkwamen voor een rit. Eén keer de IJssel over met een pontje en één keer over de brug. Het eten: BBQ-en. Altijd leuk met een biertje/wijntje bij de baktafel. Gewoon gezellig en lekker. ’s Avonds voetbal kijken: eerst Engeland-Zwitserland en daarna: NEDERLAND-TURKIJE om 21.00h. Vincent had nog een leuke poule in elkaar gezet met als hoofdprijs” eeuwige roem”. De winnaar was John. Tenenknijpen tijdens de wedstrijd hoor, maar:  we zijn door.
Zondag stond de Sallandse Heuvelrug op het programma: 90 km met 367 hm dus een leuke route die ook gewoon MOOI is en voor de klimmers en dalers een uitdaging. EN: prachtige vergezichten vanaf de rug die ongeveer 75 m hoog is. Lekker gezeten op terras bij Brasserie 13 in Heeten (ons groepje dus) . ’s Middags een luxeprobleem:  de Tour of Max of Relax. Ieder kon zijn ding kiezen dus gewoon een leuke middag,  Het avondeten was een schot in de roos: Italiaans. Een goede keus.
Zondagavond splitste de groep: binnen en buiten. De binnen-groep voor de buis en de buitengroep lekker buiten ( was ik ook bij). De buitengroep heeft de stookschaal eer aangedaan: dankzij onze pyromane in de notendop ( ons Kitty) hebben we een leuke avond rond het kampvuur gehad. Lekker stoken en om de beurt een nummertje aanvragen dat via spotify werd gespeeld. Beetje jeugdsentiment maar oh zo gezellig.
Helaas: aan alles komt een eind, ook aan ons weekend. Dus: maandagmorgen alles opruimen en inpakken. Onze niet fietsers hebben alles keurig afgesloten en wij op de fiets terug, nu tegenwind, We hadden 2 toffe voorfietsers voor tempo 29 : Peter en Coen . Top en thanks.
In Wijchen een lekkere lunch genoten ( na lang wachten). Overkomt je gewoon.
Eigenlijk gewoon weer een mooie dag
Bij Ons Dorp hebben we op het terras ons weekend gezamenlijk afgesloten. Toppie.
Voor mij was dit de eerste keer met de TC Nuenen -groep; maar in één woord: GENOTEN en dus zeker niet de laatste keer. Met dank aan onze organisatoren: Robert, Herman, Frank en ……… natuurlijk alle medegangers.

Foto's van dit weekend zijn te zien via deze link.

De video gemaakt door Marc is te zien via deze link.

Jaap Nieuwdorp
 

Dinsdag 21 mei 2024, DDW-rit naar Kevelaer

Al jaren vaste prik, een mooie tocht naar de bekende bedevaartplaats Kevelaer, net over de duitse grens.
Eindelijk was er een (tijdelijk) prachtige dag voorspeld. Het weer hield zich, zeer uitzonderlijk, ook nog eens aan de vooruitzichten. Met korte broek en korte mouwen verzamelden zich 14 mensen bij het Klooster.
Met 134 kilometers uit en thuis en een lange stop bij de heiligdommen, zou de dag goed gevuld zijn.
Een goed begin is het halve werk, toch moest er nog snel een telefoon opgehaald worden en een helm gescoord,
duidelijk tekenen van gespannen zenuwen. 
Kitty had de route en voldoende sterke jongelui ter beschikking. Bovendien stond er weinig wind. 
Het beloofde een ontspannen rit te worden.
Na de veerpont bij Broekhuizenvorst te zijn overgestoken, genereus voorgeschoten door Tsjeard, reden we al over de grens. 
Fijne rustige wegen, uiterst groen want ook in Duitsland regende het al 6 maanden, en binnen de kortste keren doemde de kerk van Kevelaer op. Iedereen had voldoende tijd gehad om te bedenken voor wie of wat kaarsjes geofferd moesten worden. 
Van deze gelegenheid werd druk gebruik gemaakt. De heilige Maria moet tevreden zijn geweest met zoveel aandacht.
Geheel voor eigen rekening heb ik voor onze club 50 cent geïnvesteerd om een veilig en goed seizoen af te smeken.
Daarna een lunch in het zonnetje en 23 graden, met toevallig uitzicht op een enorme kolonne elektrische fietsen,
begeleid door dames van allerlei slag, zingend en wel. Een heuse bedevaart want Kevelaer is in vol bedrijf. 
Het is nog net geen Lourdes, maar zeker indrukwekkend.

Helaas geen haring op het menu, maar wel enorme stukken taart en een kännchen kaffee dazu. 
Eveneens ruimhartig betaald (voorgeschoten) door Tsjeard. 
Terug per fiets bleek de investering van 1 kaars voldoende om geheel lekvrij Nuenen te bereiken. 
En nog sterker, we waren amper thuis of het begon flink te regenen. Een wonder was geschied. 
Slechts 1 van ons is nat geregend, maar die woont dan ook in Eindhoven, dat krijg je dan.
We hadden een geweldige dag, dank aan onze navigatrice en aan alle deelnemers. Onze gastrijder Twan was onder de indruk van onze saamhorigheid en voorbeeldig weggedrag. Wat een genot om zo met z'n allen bezig te zijn.
Dat er nog maar veel mooie tochten mogen volgen!

Maarten

Lange Tocht groep 26 naar Kevelaer

door Huub Strijbos
Op 3 september gingen we van start voor de 2e editie van de Lange Tocht van Groep 26.
Gingen we vorig jaar Fietsen door de Bomen, dit jaar gingen we Fietsen door het Museum.

De bestemming dit jaar was Kevelaer in Duitsland.
Natuurlijk was het verzamelpunt het Klooster en daar vertrokken we om 8:00 uur.
Er was in ieder geval animo voor deze rit want we vertrokken met een groep van 14 personen, waaronder 2 dames.
We gingen richting Mierlo, maar we kregen al snel te zien dat de brug bij de Cuijt afgesloten was voor alle verkeer. Dus omrijden via Brandevoort. Een stukje omrijden, maar al snel zaten we weer op de originele route.
Via Asten en Vlierden gingen we naar Griendtsveen.

Omdat de heenroute naar Kevelaer 80 Km was, hadden we besloten om op de heenweg een korte pauze in te lassen voor een banaan of iets anders. De bedoeling was om dit te doen bij het Verzetsmonument aan de Griendtveenseweg tussen Griendtsveen en America.
Bij het uitrijden van Griendtsveen bleek al snel dat ook deze weg was afgesloten, en de tweede omleiding was een feit.
Met een omweg kwamen we toch uit in America, en besloten we om daar even te stoppen op het kerkplein.
Na 10 minuten weer verder en via Castenray en Meerlo kwamen we in Blitterswijk, het dorp van Wout Poels, maar hij was niet thuis, fietsen in Spanje of zoiets.
Bij Well de Maas over en al snel waren we op Duits grondgebied. Hier fietsten we over het terrein van Weeze Airport en even later kwamen we aan in Kevelaer.
Ik was hier wel eens geweest met een groep TCN-ers op een doordeweekse dag maar op een zondag is het toch een stuk drukker.
We moesten dus ook even zoeken voordat we een terras hadden waar we allemaal terecht konden.
Daar smaakte de Kaffee mit Kuchen voortreffelijk. 
Zelfs een processie kwam bij onze pauze voorbij, alleen maar om het ons naar de zin te maken.

Toen begon de terugweg. Die ging over dezelfde grensovergang als de heenweg, maar daarna een stukje meer naar het noorden, richting Nieuw Bergen.
Na Nieuw Bergen en Bergen kwamen we uit bij de Maas. Deze keer geen brug maar een pontje.
Deze zette ons de Maas over en waren we in Vierlingsbeek. Na nog een stukje fietsen kwam Overloon in zicht.
Hier ging het fietspad eerst nog even door het Oorlogsmuseum, waar we allerlei voertuigen en een vliegtuig uit de oorlog konden bewonderen.
Al snel was besloten om dit ook eens in te plannen in een zondagsrit, want Overloon op een zondagmorgen is goed te doen.
Na het museum was er genoeg plaats om even te zitten bij eetcafé Museumzicht.
Wat eten en drinken ging er goed in. 
Hierna had iedereen weer genoeg energie opgeslagen voor het laatste stuk, en dat ging via Vredepeel, Bakel en Aarle-Rixtel terug naar Nuenen.

Rond half vijf meldden we ons bij Schafrath en stond de teller op 150 Km.
150 Km was voor iedereen te doen, tenminste zo leek het.

Vorig jaar Fietsen door de Bomen.
Dit jaar Fietsen door het Museum.
Volgend jaar misschien Fietsen door het Water? Dat is ongeveer even ver.

We gaan het zien.
 

Achterhoek 2023

Vrijdag 7 juli vertrok een bont gezelschap toerfietsers richting de Achterhoek voor een onvergetelijk weekend. Een weekend waarin Max en Annemiek wéér wonnen en het kabinet wéér viel.

Na het maken van de groepsfoto door Peter Linders bij het van Goghmonument vertrokken we in 2 groepen richting de Achterhoek. Het KNMI had een zonnig weekend voorspeld met temperaturen boven de 30 graden. Rustig tempo en voldoende drinken was ons geadviseerd. Het laatste advies had iedereen wel onthouden, dat eerste betwijfel ik.

Na 138 km kwamen we aan op onze locatie, Beusinck groepsaccommodatie in Lievelde. Op het spiksplinternieuwe terras werden de dorstige kelen gesmeerd. Voor Dick was deze rit toch te inspannend maar gelukkig kon hij na een pauze de tocht weer hervatten.

Na een goed ontbijt kon men zaterdag kiezen voor een korte of lange route. Routes over mooie wegen door een verrassend landschap met hier en daar een gravelpad. Helaas ontbrak dit jaar een monteur in ons gezelschap en moest John na een locale fietsenwinkel. Daar werd het krakende wiel meteen gerepareerd en dat bespaarde hem een ritje naar Nuenen.

We werden dit jaar vergezeld door een locale renner uit Lochem. Van hem kregen we tips voor locale bezienswaardigheden zoals de Zwarte Cross. Sommige zullen hem wel herkennen van de foto’s.

Ook zondag konden we weer kiezen voor een korte en langere route. Kitty had te veel last van haar knie en kon echt niet meer verder fietsen (‘sterkte Kitty'). Hans had zich onbewust aangesloten bij de verkeerde groep en Kees hebben ze nog uit moeten graven op de Holterberg (hier zijn helaas geen beelden van). Ik betwijfel of de lokale bevolking aan onze shirts kon zien waar wij vandaan kwamen. Wolfpack-Zeeland cycling team-Ruhrhof- Hurkmans-Dutch Dynamite Lions-De Paasberg-Vuelta-Brabant Water en……TC Nuenen. En dan ben ik en ongetwijfeld nog een paar vergeten.

Maandag weer richting Nuenen. De pauze was gepland in Kevelaer volgens het draaiboek. De groep van Robbert is om onduidelijke redenen nooit in Kevelaer geweest. En omdat de veerboot Bischlich-Kanten niet op maandag vaart en de meeste niet konden zwemmen moesten we 20 km extra fietsen (puntje voor de evaluatie). Gelukkig waren we op tijd terug in Nuenen om nog een rondje over de kermis te doen.

We kunnen terugkijken op een geslaagd weekend in een ‘nieuwe’ omgeving.
Gezellig, inspannend, ontspannend, goede ambiance. Frank en Robbert, namens allen mag ik jullie bedanken voor de organisatie.

Geert van Rooij

van Gogh Clubrit 2023

Na jaren de Van Goghtoertocht te hebben georganiseerd, is vorig jaar besloten om er een eigen clubrit van te maken, zonder externe fietsers. De deelnemers-aantallen aan de Van Goghtocht liepen zodanig terug dat voortzetting geen zin meer had. Het alternatief : een aangekleedde clubrit in plaats van de Lentetocht en de Van Goghtocht. Zo gezegd, zo gedaan. Budget door de TTC gevraagd en uiteraard toegekend. Onze vaste huiskamer Schafrath bezocht voor de catering, Theo verzocht een 3-tal routes te verzinnen, wat hij natuurlijk graag deed en een datum gepland.  

Na wat vijven en zessen werd dat zondag 2 juli. Een hele fijne datum want het weer zou perfect worden. De voorspelling kwam uit en vanaf zondagochtend 8 uur vertrokken diverse groepen voor hun rit. Allereerst groep 26 voor hun 100 km, en de groep voor de langste afstand van 125km. Om half negen de 100 en om half tien de 75 km. Ondertussen waren de ATB’ers aan hun eigen ronde begonnen in de bossen. We hebben de leden niet geteld, schattingen lopen uiteen tussen de 50 en 70. Een heel mooie opkomst. De routes van Theo waren uitstekend, richting Belgisch Limburg, over mooie en rustige wegen. Voorzover bekend was er slechts 1 pechgeval, een afgebroken derailleur van Tsjeard, hij kon rustig met de auto opgehaald worden en gewassen en gestreken op het terras aansluiten. Consumptiebonnen werden uitgedeeld ,wat niemand vervelend vond, en onze commerciele man Robert had gezorgd voor sponsoring door Schafrath van vele schalen snacks. Hiervoor danken wij hen natuurlijk van harte.  Onder een heerlijk zonnetje werden de nodige sterke verhalen verteld, clubleden die monsterafstanden naar Rome, Napels, en halverwege Santiago gefietst hebben,  wisselden ervaringen uit, enzovoort. Kortom, een erg geslaagde dag die we vast en zeker gaan herhalen. Nogmaals dank aan onze TTC en Theo voor de routes en onze gastheren van cafe Schafrath.

Maarten

Klik hier voor de foto's