Dak van Brabant 9 oktober 2022

 

Gulbergen24 Team Schafrath

Door Rene Geven.

 

Vrijdagmiddag 16uur, de opbouw voor de Gulbergen 24 kon beginnen.

Ieders spullen waren eerder in de week thuis opgehaald, dit zoals besproken tijdens het team overleg waar ook de verdere taken verdeeld waren.

Dus zorgen dat ik om 16:00 uur aanwezig was. Kom je daar is eigenlijk het grote werk al gedaan. Op zich niet verwonderlijk met de pensionado’s in je team.
Na toch wat gedaan te hebben (water tank gevuld) konden we plaats nemen in de tuinstoelen. Toen ik het water aan het halen was werd de gedachte, om als nieuweling in het team Schafrath te passen, wel heel duidelijk.
Het team Schafrath had nog meer aanpassingen, veranderingen ondergaan en was met de tijd meegegaan. We waren genderneutraal, ieder is welkom en een ieder zal zich gewaardeerd voelen. Hierbij moet ik wel aangeven dat, voor zover ik weet, nog niet alle groepen vertegenwoordigd zijn.

 

Het team Schafrath bestond dit jaar uit: een deelnemer van het eerste uur, een die alles fietst als hij maar uit de wind gehouden wordt, zijn schoonzoon, een van boven de rivieren met dochter, een die net 5 dagen geleden aan zijn voet was geopereerd en boven beschreven waterdrager.

De start van de Gulbergen 24 was op het lijf geschreven van diegene die altijd uit de wind gehouden wil worden. Met de besproken tactiek, van achteruit starten, uit de wind blijven, met als taak zoveel mogelijk mensen in halen. Behalve degene die voorop rijdt, daar mocht hij achter blijven hangen. Met dit soort opdrachten, persoonlijk maar zeker genderneutraal hebben we elkaar het gehele weekend gesteund.

 

De tijdregistratie app van TrachReg werkte perfect. Voordat je terug was in de tent was alles al geregisterd in de app. Geweldig natuurlijk maar de ruige verhalen van gemiddeldes, demarrages, klimsnelheden, dalingscoëfficiënten en al wat er nog meer bij gehaald kon worden zijn naar het land van der fabelen verwezen. Nu de tijdregistratie geheel onder controle is, kunnen de deelnemers volgen jaar mogelijk een persoonlijke drone mee gestuurd krijgen om zo te live bewijzen te maken van dat wat dat Track Reg registreert.

Het was een geweldig weekend, slopend, maar een met veel voldoening. We zijn, tegen de verwachting in, niet in de prijzen gevallen. Wellicht speelt de gemiddelde leeftijd van ons team daar een rol? Wat me trouwens terug brengt naar de vrijdag avond waar veel jonge, jeugdige, toekomstige MTB-ers met diverse spelelementen en een verlichtingstocht geamuseerd werden.

Nadat de diverse prijzen waren uitgereikt werd de echte hoofdprijs uitgereikt: de oudste deelnemer uit het totale deelnemersveld: laat die nou toch bij de waterdrager in het team zitten.

 

Nog steeds was het perfect weer en waren we dorstig. Om onze sponsor te bedanken vertrokken we richting Cafe Schafrath. De praattafels werden open geklapt en na de sponsoring van kleding werden we voorzien van bier en bittergarnituur, John en Simone bedankt.

 

Ook wil team Schafrath de organisatie maar zeker ook de vele vrijwilligers bedanken die het voor ons als fietser mogelijk maakt om onbezorgd een fanatisch weekend te hebben. Hoe regelen jullie als organisatie dat het weer zonnig en droog was??

 

Namens team Schafrath

 

HBT weekend 2017

Donderdagavond 23 juni was het zover: de start van HBT-weekend. Na lang aandringen van meerdere HBT leden heb ik (Tina) besloten om hieraan toe te geven en Goor moest natuurlijk mee. Na maandenlange trainingen van Martin heb ik het gevoel dat ik er een beetje klaar voor ben. En deze donderdagavond konden we dus niet meer terug. Spullen inleveren bij Schafrath en kennismaken met de HBT leden. Dit jaar is het concept iets veranderd. We fietsen de eerste dag vanuit Nuenen naar Berg en Dal en de laatste dag terug vanuit Berg en Dal naar Nuenen. Voor de tussendag staat een uitdagende route gepland richting Duitsland.

De volgende morgen op vrijdag 24 juni was het zover. Verzamelen bij de kerk en zorgen dat je genoeg water en eten bij had om de 90 km vol te kunnen houden. Over het weer viel niets aan te merken: het zou een mooie dag worden zonder regen waarbij het kwik kon oplopen tot 25 graden.

We moesten om 8:00 uur verzamelen en zouden om 8:30 vertrekken, gelukkig kwam iedereen op tijd (Nuenens Kwartiertje) om voor 8:30 uur een foto te maken. Zoals je ziet op de foto staat Ingrid R. er niet op, want ja, iemand moest toch de foto maken. En daar gingen we dan richting Berg en Dal. Na 10 kilometer hadden we al onze eerste pech stop. Goor, die weer eens te hard van stapel ging, trapte z’n ketting kapot. Hij had wel alle benodigde spullen bij zich, maar beschikte alleen over een linkerhand. Gelukkig maar had Jan een goede rechterhand en kon de ketting snel worden gerepareerd, om vervolgens door te fietsen naar de pauze plaats.

Na schitterende singletracks kwamen we aan op de pauzeplaats, waar Evert en Bert de lunch voor ons hadden klaargezet. Nadat we hadden genoten van onze lunch in de volle zon, gingen we op pad voor het laatste stuk van de rit. Helaas kwam Toon na een paar kilometer ten val, waardoor hij moest afhaken. Ian en Frank hebben gewacht tot Toon werd opgehaald om vervolgens de rest in te halen. Ze bereikten  de groep vlak bij de eindstreep: we waren allen verrast dat ze ons zo snel hadden ingehaald. Rond 16:30 uur kwamen we aan op de plaats van bestemming. De groepsaccommodatie Maikenhof in Berg en Dal lag schitterend in de bossen, een eigen terras en voorzien van 2-4 persoonskamers met eigen badkamer. Helaas hadden we geen tijd voor de sauna en jacuzzi

Nadat iedereen had gedoucht konden we genieten van het zomerse weer, met daarbij een biertje en een wijntje voor de dames. Bert was helemaal zenuwachtig want de eigenaar wilde niet dat er vuur gestookt werd voor een zwenkfeestje. Samen met Evert hebben ze samen de eigenaar omgeluld zodat Bert zijn zwenkkunsten kon vertonen. Bert heeft met zijn apparaat voor een lekker stukje vlees gezorgd dat hij speciaal liet overvliegen uit Duitsland.  Samen met de corveeploeg was het een maaltijd ‘high cuisine’.

Na het eten hebben we onder genot van vele drankjes nog tot laat in de uurtjes lekker buiten kunnen zitten. Ook de buren wisten van geen ophouden. Na een kort nachtje slapen en genoten te hebben van een lekker ontbijtje waren we klaar voor vertrek. De Akela wilde graag op tijd vertrekken, zodat Bertina en Evertine samen konden opruimen en hun roes konden uitslapen. De tocht vanuit Berg en Dal via Groesbeek leidde ons door prachtige landschappen naar Duitsland, waar we, zoals gewoonlijk voorbij alle restaurants (koffie met gebak) fietsten, om op tijd bij de pauzeplaats in Kleve te zijn.

De tocht door de heuvels was een schitterende ervaring (+ 1100 hoogtemeters) een aantal steile Martin klimmetjes en een bladerdichtheid van 1 millimeter (wat later een wasstraat bleek te zijn). Gelukkig konden we ons droog fietsen in de afdaling. Tot 5 km voor het einde hield de batterij van Noor er mee op, maar gelukking had Joke haar laatste superkrachten gespaard om Noor terug te duwen naar onze accommodatie.

Daar aangekomen was iedereen voldaan en enthousiast over de prachtige tocht en konden we snel aan ons verdiende biertje en wijntje. Nadat de kookclub voor een lekkere pastamaaltijd had gezorgd stond een optreden van het debutante paar en Frank Gijsbers op het programma. Speciaal uit de kuip waren de toppers naar de HBT locatie gekomen met de speciale gast Tina Tuner. Tevens gaf Evert een kort verslag omtrent het aftreden van het huidige bestuur. Frank en Astrid stelde zich direct beschikbaar om een nieuwe HBT-bestuur op te zetten en na weer een lange avond met alle soorten drankjes was het tijd om naar bed te gaan, want de laatste dag beloofde ons weer een lange tocht.

De volgende ochtend gingen we na het ontbijt en inpakken van alle spullen op weg richting Nuenen. Eerste moesten we nog wat goebeekse heuvels trotseren voordat we bij de grote brug over het water konden, op weg naar het beloofde land. Het gemiddelde was zo hoog dat we een extra pauze moesten inlassen. Aan de rand van het water, omringt door de waterlelies was het uitzicht alsof naar een schilderij van Vincent van Gogh stonden te kijken, maar aan alles komt een eind want Martin was meedogenloos en dus gingen we snel op pad naar onze lunchstop. Daar aangekomen werden we verrast met lekker eitjes en 300 bananen. Complimenten voor Bert, Ingrid en Evert, met hulp van de A - hoe heet ie ook alweer - supermarkt, was er keus in overvloed aan gezonde lekkernijen. De tweede helft voerde ons over wandel en bospaden, waar soms ook de MTB over hekken en prikkeldraad moest worden getild. Tussendoor nog even een bandje verwisselen van Cor en rond 16:00 uur bereikten we het centrum van Nuenen, waar we in ’t Schafrath verwelkomd werden met lekkere hapjes en een drankje. Rond 20.00 was iedereen wel naar huis dacht ik.

Namens iedereen bedanken wij het HBT-bestuur voor het regelen van dit sportieve en gezellige weekend.  

Karin & Hans

 

Het Dak vanachter de kassa

Al jaren zitten wij in ongeveer dezelfde samenstelling achter de kassa's: Kitty, Ingrid en Thea, en Peter, ondergetekende en deze keer ook onze herstellende Wim Reijnen. Let op de zeer evenwichtige verdeling van vrouwen en mannen!
Wij kunnen vanachter onze computers, stapels inschrijfkaartjes en schatkisten alle andere clubleden mooi bezig zien. Een drukte van jewelste, enigszins in het gareel gehouden door de organisatoren Jan, Gerd, Wim, Twan en de stille Bert.
Al voor de 41e keer hebben we op de zaterdag voldoende uiterst belangrijke uitpeilers, een man of 20, en op de zondag in alle vroegte de bekende 50 vrijwilligers.
Vanachter onze tafel zien we langzaam structuur komen in alle herrie, iedereen weet zijn werk, een voor een of in kleine groepjes verdwijnen ze allemaal naar hun posities. Voor ons een kort momentje van rust om alles goed klaar te zetten voor de eerste bikers. Hoeveel zouden het er worden vandaag? Er is zelfs een weddenschap gemaakt, tussen de 350 ( een pessimist) tot ruim 800 ( een positivist). Afijn, de eerste was er om kwart over acht en de laatste om zowat half elf. Daartussenin zijn 547 deelnemers onze tafels gepasseerd. Waren het vorige jaren altijd minder scan&go inschrijvingen dan vrije deelnemers, nu voor het eerst meer: 315 tegenover 234. Verreweg de meesten reden de 50 km.
Het is echt leuk achter de kassa. Allerhande soort uitdossingen komen langs. Soms de helm achterstevoren. Kleding die ze bij de kledingbank niet eens meer willen, opgefrommelde briefjes van 50 euro, lekker praktisch. Handvol muntjes van 10 cent, pasje vergeten of een uit 2010 etc. Soepeltjes lossen wij dat op. De fietser is koning.
Als de laatste zich komt inschrijven, zijn de eersten al weer terug. Velen blijven nog even hangen, helemaal in oktober als de lentezon het terras verwarmt, maar ook deze keer in februari. Dan komen in meer of minder verkleumde mate onze mensen terug, rond de klok van enen is iedereen er en kan het feestje beginnen.
Het blijft fantastisch om de inzet van al onze mensen te zien, de lol die we hebben, en natuurlijk de afterparty, ook heel belangrijk op deze dag.
Alle complimenten voor de organisatie, alle vrijwilligers , de pauzeplaatsmensen en voor Huub die meteen de mooie foto's op onze website heeft gezet. En trouwens ook voor de barmensen van NKV die erg behulpzaam zijn. Overigens de winnaar van de weddenschap was Cor,de meest optimistische van het stel: hij zat er het verst vanaf. Hopelijk heeft ie wel gelijk in oktober.

Maarten

De cameraploeg van TCN aan het werk.

Dak van Brabant 12-02-2017

Op zaterdag 11 februari zijn we begonnen met de voorbereidingen voor het Dak van Brabant.
s’morgens met het uitzetten van de route naar de parkeerplaats richting Intratuin.
En 's middags zijn de vaste routecoördinatoren met een aantal vrijwilligers op de ATB fiets de routes uit wezen zetten.

Zondag 12 februari was de dag van de 41e editie van het Dak van Brabant.
Het was koud maar wel  droog!
De sneeuw die op zaterdag gevallen was, was nagenoeg verdwenen op de zondagmorgen.
Er was keuze uit drie routes: 30, 40 en 50 kilometer met de mogelijkheid om het ‘Dak van Brabant’ te beklimmen.

Na de briefing om 08:00 uur,
konden de vrijwilligers die op oversteekplaatsen stonden hun tassen met benodigdheden in ontvangst nemen.
De overige vrijwilligers gingen bij NKV en Pauzeplaats Scouting Rudyard Kipling en de Gulbergen
 aan de slag om alles op orde te brengen voor dit ATB- Evenement.
 
 De inschrijving zou starten van af 08:30 uur,
Op de starttijd 08:30 uur was het nog rustig in de kantine van NKV.
De drukte kwam wat later op gang dan gewoonlijk.
Al stonden er 2 heel fanatieke deelnemers, voor 08:30 uur klaar die eerst de 50 kilometer wilden fietsen, om daarna de 30 kilometer nog even te rijden.
Er werd nog gauw een interviewtje  afgenomen door het Eindhovens Dagblad,
Deze werd maandag 13-02-2017 geplaatst in de krant.

Halverwege was zoals gewoonlijk bij de scouting weer de pauzeplaats.
Het was hier een komen en gaan, maar dankzij de ervaren mensen die daar altijd voor een drankje en een hapje zorgen verliep dit probleemloos.
Met een totaal van 550 deelnemers mag de organisatie tevreden zijn.
Op de TC Nuenen site staan de foto’s van deze tocht, en er is ook een filmpje gemaakt van dit evenement, deze is ook te vinden via de site.

Op 15 oktober 2017 staat het volgende Dak van Brabant gepland.
Tegen die tijd zullen wij weer een oproep plaatsen aan alle leden.

Mede dank zij onze vrijwilligers is deze editie wederom een succes geworden.
Vrijwilligers bedankt voor jullie inzet.

Vriendelijke groet,
Commissie Dak van Brabant.
dakvanbrabant@gmail.com

 

Snerttocht 2017

Op 8 januari 2017 werd wederom de Snerttocht gefietst.
Het weer was glibberig en mistig, de dag vooraf aan de tocht waren er door gladheid veel ongelukken gebeurd.
Om 09:45 uur werd en verzameld en handen geschud bij Schafrath buiten.
om 10:00 uur werd er gestart met de tocht, die zoals gebruikelijk werd aangevoerd door Jan van Gestel.
Na een pauze met Glühwein en Jägermeister kwam de groep weer terug bij Schafrath dat nu open was.

De Snerttocht start in een mistige omgeving.

Na de snert volgde een toespraak van onze voorzitter die hieronder na te lezen is.

 

Beste mensen,

graag wil ik  namens alle bestuursleden een kort maar zeer welgemeend toespraakje aanbieden.

Zoals gebruikelijk beginnen we met een korte terugblik op 2016.
We zijn helaas weer niet gespaard gebleven voor slecht nieuws. 2 erg actieve leden zijn ons ontvallen, Peer Pero in juni en Gerrit Donkers tijdens Diekirch.
Wij zullen hen nooit vergeten en het was heel mooi dat er zoveel van ons aanwezig waren bij het afscheid.
Dat is echt een grote steun voor de familie.
Daarnaast zijn Frits Massee, Wim Reijnen en Tini van Nuenen getroffen door ernstige ziekte en ongemak. Wij wensen hen namens alle leden veel sterkte en snel herstel.

Gelukkig had 2016 ook erg veel mooie momenten voor ons in petto. Het was een echt jubileumjaar 20-40-100, wat we op gepaste wijze gevierd hebben, uiteraard zonder dorst te lijden.
En er is weer veel gefietst. Prachtige en drukbezette weekenden, 2 x Spanje, mooie clubritten op de weg en in de bossen.
Vaak afgesloten met een gezellige after-party in ons aller Schafrath. Dikwijls zaten we langer op het terras en op de kruk dan op het zadel, maar alla !
En tekent het supersociale karakter van onze club. Laten we dat vooral zo houden.

Vooruitkijkend naar 2017 : onze kalenders staan alweer vol. De intekening voor fietsweekendjes is al begonnen.
De bus naar Spanje dreigt al helemaal vol te zitten met TCN’ers en hun fans, het Dak van februari staat weer in de steigers enz.
Links en rechts zijn weer nieuwe fietsen gekocht om de goede voornemens uit te voeren.
Wij zullen ook dit jaar weer zo hoog mogelijk inzetten op veiligheid en weggedrag. Laten we onze goede naam behouden door onze sport zo veilig en zo fatsoenlijk mogelijk te beoefenen.
Wij roepen iedereen op de verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf , bijvoorbeeld door je eens te laten keuren, en voor de anderen door veilig weggedrag.

Wat we ook gaan doen is het volgende :Om deelname aan tochten en evenementen beter en sneller onder de aandacht te brengen van alle leden, zullen we elke 2 weken een informatiemailtje gaan sturen.
Zodoende hopen we meer leden te betrekken bij onze fietsactiviteiten en dus meer snelheidsgroepen te kunnen maken waarbij iedereen zich thuis kan voelen.
Mensen, kom dus fietsen!

Ik ga afsluiten met een hartelijke dank aan alle vrijwilligers die afgelopen jaar weer zoveel en zo goed georganiseerd hebben, een hartelijke dank aan onze sponsoren en adverteerders.
En graag een applaus voor onze organisatie van deze formidabele Snerttocht Ingrid,Hans, Edward, Jan, Peer, Noortje, Hein en Robert voor de pauzeplaats.

En als laatste graag een welgemeend applaus voor John en Simone en hun dames voor alle gastvrijheid nu, vorig jaar en alvast voor het komend jaar.

Namens het bestuur wens ik iedereen een gelukkig, sportief en vooral gezond 2017.

Santé !!